lichaamswerk
Waarom hoort het lichaam er ook bij?
De mens is vergelijkbaar met een plant: hij streeft ernaar om naar het licht te groeien. In deze praktijk draait het niet alleen om het behandelen van symptomen. Samen onderzoeken we wat symptomen te vertellen hebben.
Vanaf de zijlijn bied ik ondersteuning en samen zoeken we naar nieuwe woorden om te bouwen aan een nieuw verhaal. Alle ervaringen hebben een blauwdruk in je brein achtergelaten. Samen creëren we nieuwe ervaringen om nieuwe neuronale paden te ontwikkelen. De oude herinneringen (gebaande paden) raak je niet kwijt, maar doordat je bezig gaat met bouwen aan nieuwe, zullen de oude zachter gaan echoen.
In eerste instantie zijn nieuwe helpende ervaringen smalle zandpaden, maar later worden ze brede snelwegen. Op deze manier beweeg je geleidelijk naar een nieuwe staat waarin je je eigen kwaliteiten verder kunt leren ontdekken.
Het herstellen van de verbinding met jezelf is een essentieel onderdeel van persoonlijke groei en zelfontwikkeling. Dit herstel maakt het vanzelf gemakkelijker om vervolgens contact te maken met anderen.
Geschiedenis
Onze hersenen werken op twee manieren. Informatie stroomt zowel van het lichaam naar het brein als van het brein naar het lichaam. We willen begrijpen hoe onze hersenen onze ervaringen verwerken en hoe verstoringen leiden tot trauma en vervreemding van onszelf.
Wilhelm Reich bouwde voort op de basisprincipes van Freud en verklaarde hoe lichaam en geest elkaar beïnvloeden. Interventies om genezing en veranderingen te bevorderen kwamen onder andere uit de bio-energetica, Reichs werk, het werk van Lowen en Peter Levine. De laatste grote verandering in de geestelijke gezondheidszorg vond plaats in 1980 toen PTSS werd toegevoegd aan de DSM-III.
Nu, 35 jaar later, is ontwikkelingstrauma de nieuwe trendsetter. Het ACE-onderzoek was een belangrijke doorbraak. Trauma-geïnformeerde zorg helpt ons nu bij het ontwikkelen van nieuwe diagnoses. We proberen onze cliënten beter te begrijpen en helpen. Minder pathologiserende termen willen we gebruiken. We zijn een nieuwe koers gaan varen met complex C-PTSS en DTD (developmental trauma disorder), ontwikkelingstraumastoornis. Op 18 juni 2018 heeft de WHO de diagnose Complex post traumatic stress disorder officieel erkend.
Hoe ontstaat trauma?
Tussen 0 en 6 jaar wordt ons karakter gevormd. Wanneer een kind niet het gevoel heeft dat hij krijgt wat hij nodig heeft en zijn lichaam en geest reageren daarop met overweldigende reacties ontwikkelt hij of zij een overleefpatroon, om toch te kunnen doorgaan met leven. Het is als het ware een bescherming voor het hart. Een baby bijvoorbeeld kan niet vluchten of vechten en zal daarom direct bevriezen als zijn lichaam een bedreigende situatie doormaakt.
Deze strategie kan vanaf dat eerste moment vaker doorwerken iedere keer wanneer iemand schrikt in een bepaalde situatie. Kinderen kunnen daardoor minder goed kunnen concentreren op school, zijn snel afgeleid , slechtere leerprestaties. Wanneer het lichaam in de stresstand komt, wordt de cortex voor 80% omzeild. Dat wil zeggen dat je dus niet meer normaal kunt genieten, samen spelen of leren!
De laatste 10 jaar zie ik een stijging van het aantal jongeren met leerproblemen en problemen in de thuissituatie. Verschillende factoren kunnen daarvan de oorzaak zijn zoals: Kinderen worden teveel betrokken bij serieuze gesprekken, kinderen krijgen al te jong een verantwoordelijkheidsgevoel: niet kunnen spelen, teveel moeten, kinderen ervaren meer dreiging in een thuissituatie door slechtere woon en leefomstandigheden, oorlog, scheiding, ruzies, (verbaal) geweld, meer teruggetrokken bestaan , iedereen op eigen telefoon, ipad, computer.
Mensen willen van nature graag met anderen in contact zijn, gezond zijn en zich levendig voelen. Zelfs als we ons erg teruggetrokken of eenzaam voelen, of als we ernstig trauma hebben meegemaakt, is er diep van binnen in ieder van ons een verlangen om weer verbinding te maken en te genezen, net zoals een plant naar het licht groeit.
Het belangrijkste wat mensen nodig hebben, is om zich met anderen te verbinden.
Een 'Veilig Zelf' wanneer onze relaties goed gaan.
Tijdens verschillende fasen van ons leven hebben we basisbehoeften. Als deze behoeften worden vervuld, voelen we ons beter, kunnen we beter omgaan met moeilijke situaties en hebben we gezonde relaties. Onze innerlijke overtuigingen over onszelf worden opgebouwd op basis van stabiliteit, begrijpelijkheid en ons eigenwaardegevoel. We leren hoe we verbinding kunnen maken met anderen, aanwezig kunnen zijn, ons levendig kunnen voelen, voor onszelf kunnen opkomen, intiem kunnen zijn en creatief kunnen zijn.
Ontwikkelingstrauma: Wanneer relaties niet goed verlopen.
We kunnen niet goed groeien en functioneren als we geen veilige en liefdevolle band hebben met onze verzorgers, vooral in onze vroege jeugd. Als dit misgaat, kan het voelen alsof ons leven in gevaar is, zelfs als dat niet echt zo is. Dit kan leiden tot het gevoel dat onze basisbehoeften niet belangrijk zijn. We ontwikkelen manieren om met deze pijn om te gaan, maar deze manieren kunnen ons ook belemmeren. (Coping of overleef strategieen : fight flight freeze fawn)
Soms gebeuren er schokkende dingen die ons overweldigen en ons in de war brengen.
Dit kan leiden tot ontwikkelingstrauma of shocktrauma.
Trauma respons
posttraumatische stressstoornis (PTSS)
Dit zorgt ervoor dat we bang zijn en ons niet goed kunnen reguleren. We kunnen overdreven reacties hebben op dingen die ons doen denken aan de schokkende gebeurtenissen die zijn voorgevallen.
Ontwikkelingstrauma ontstaat als mensen die voor ons zouden moeten zorgen ons verwaarlozen of misbruiken.
Dit kan leiden tot verschillende overleef strategieën die uiteindelijk leiden tot schaamte en schuldgevoelens. We proberen deze gevoelens te vermijden en ontwikkelen een onstabiel zelfbeeld.